Bıçak nedir? 'Bıçağı' Kim Ve Nasıl İcad Etti?

 Bıçak nedir? 'Bıçağı' Kim Ve Nasıl İcad Etti? Bıçak ilk ne zaman icad edildi? İlk çelik Bıçak ne zaman yapıldı? İlk Bıçak ne zaman yapıldı? Bıçağın tarihçesi nedir? Tarihte ilk Bıçak neyden yapıldı? Yapılan ilk bıçaklar hangi amaçla yapıldı?

İlk çelik bıçağın Roma'da Milattan Sonra Birinci yüzyılda yapıldığı rivayet edilmekte. Peki tarihi süreç içerisinde bıçağın misyonu nasıl tanımlandı?

Bıçak tarihi süreç içerisinde silah olarak kullanılırken bugün kırk çeşit türüyle ev-mutfak eşyası olarak hayatımızın parçası.Çakmak taşının yontularak yassıltılmasıyla ortaya çıkarılan ilk bıçak, günümüzden 25 bin yıl önce hem silah, hem de el aygıtı olarak kullanılmaya başlanmıştır.Bronz ve demir çağlarında metal bıçakların yapıldığı biliniyor.

İlk bıçak Roma'da ilk çelik bıçak ABD'de

İlk çelik bıçağın Roma'da Milattan Sonra Birinci yüzyılda yapıldığı rivayet edilmekte. Bıçaklar devamında, avlanmak, ayakkabı yapmak, at tırnağı kesmek için ayrı ayrı geliştirilerek yeni şekillen kazandı.Bıçağın ev aleti olarak kullanımı 14. yüzyıldan itibaren, yemek sırasında katı besinleri kesmek şeklindre ortaya çıktı. 1921'de de ABD'de ilk paslanmaz çelik bıçaklar yapılmıştır.

Yatağan'da kılıçtan bıçağa

Türkiye'de bıçak üretimi denildiğinde akla ilk gelen birkaç bölge öne çıkıyor. Denizli'nin Serinhisar ilçesindeki Yatağan ve Trabzon'un Sürmene ilçesi bunlar arasında. Yatağan bıçaklarını ünlü ve kaliteli olmasının sebebi Bıçak çeşitlerini farklı amaçlar ile kulanan Osmanlı döneminin kuruluş dönemlerine kadar dayanıyor.

16. yüzyılda devletin yükselişiyle beraber hem kılıç hem de bıçak üretiminde ciddi teknikler geliştirilirken Yatağan'da üretilen kılıçlar Osmanlı askerinin en vazgeçilmez silahı olmuştur.Yatağan'ın bıçakçılıkta bu kadar ilerlemesinin ve söz sahibi olmasının en büyük sebeplerinden bir tanesi de el yapımı bıçak imalatının asırlar boyu babadan oğla geçen bir meslek olmasından kaynaklanmakta.

Osmanlı Ordusu'nun Bursa'ya mirası

Bursa bıçağı da en bilinen metalardan. Osmanlı ordusunun Bursa'da büyük bir pazar oluşturması kılıç ve kama gibi silahların yapımını ön plana çıkarmıştır. Özellikle 19. yüzyılın sonlarından itibaren kılıç yerine el maharetinin veya ustalığın ön plana çıktığı özel bıçak ve el aletleri imalatı daha çok önem kazanmıştır.1913 yılında yapılan sanayi sayımında, tüm Hüdavendigar (Bursa) ilinde yüzün üzerinde bıçakçı dükkânı olduğu görülmüştür.

700 yıllık ustalar

Bursa Bıçağı, 700 yıldır Bursa'da bıçakçı ustaları tarafından titizlikle üretilen ve geçmişte savaş malzemesi olarak, günümüzde ise genellikle mutfak ve av malzemesi olarak kullanılan, sap ve çelik bölümünden oluşan keskinliği ve esnekliği ile ünlü kesici bir alettir.B ursa Bıçağı, namlusunun ustalıkla işlenerek 3 V'li ağız haline getirilmesiyle ve namluya ustalıkla çeşitli ağaç/kemik-boynuz/madeni/plastik sap takılmasıyla oluşturulur.

Sürmene'nin düello bıçağı

Sürmene bıçağı, 15–20 cm uzunluğuna sahip, kesici ve tutamak arasındaki kısmın oyularak işlendiği yuvarlak veya keskin uçlu bir bıçak türü. Bizans döneminden beri Sürmene'de yapılmakta.Sürmene bıçakları çelik gövde, gümüş süsler, öküz boynuzundan yapılmış tutamak ve şimşirden yapılmış bir kılıftan oluşuyor.. Bıçak, eskiden beri Lazlar ve Pontus Rumları tarafından düello savaşlarında ve bıçak horonunda kullanılmakta idi.

Bıçak türleri

Sıyırma bıçakları; soyma bıçakları olarak da bilinmektedir. Metal kısımları 12 ile 22 santimetre aralığındadır.

Et bıçakları;

özellikle kurban bayramlarında sıklıkla kullanılır. Metal kısmı 20 ile 40 santimetre uzunluğu arasındadır.

Ekmek bıçağı; 

Bıçak türlerine göre geniş bir bıçaktır. Metal kısımları 30 ile 35 santimetre aralığında değişir. Keskin kısmında tırtıklar bulunur.

Peynir bıçağı; 

diğer bıçaklar ile peynir ile kesildiğinde peynirler bıçağa yapışır ce dağılır. Bıçağın delikli kısımları peynirin yapışmamasını sağlamaktadır. Keskin kısmı 10 ile 15 santimetre aralığında değişmekte.

Meyve bıçağı; 

bu bıçağın keskin kısmı 5 ile 10 santimetre aralığındadır. Gün içerisinde en sık kullanılan bıçaklardır. Kullanılması da oldukça kolaydır.

Çakmak taşının iyice yontularak yassı bir şekil almasıyla meydana getirilen ilk bıçak, günümüzden 25 bin yıl önce hem silah, hem de el aygıtı ola­rak kullanılmaya başlandı. Baltadan soma, bi­linen en eski insan yapıtı bir araçtır.

Bronz ve demir çağlarında metal bıçaklar yapıldı ve ilk başlarda uç kısımlarına elde rahat­ça tutulabilmesi için sap geçirildi. Metal bıçak­lar, kavgada büyük bir şiddetle kullanıldığı şekilde keskinliklerini yitirmiyorlardı.

İlk çelik bıçağı Romalılar yaptı. Zaman­la, çeşitli amaçlar için çeşitli bıçaklar üretil­di. Örneğin, avlanmak, ayakkabı yapmak, at tırnağı kesmek için ayrı ayrı bıçaklar gelişti­rildi. Karşı koyabilir ilk bıçaklar da gene Roma­lılar tarafından M.S. Birinci yüzyılda yapıldı.

Bıçağın ev aleti olarak kullanımı, daha çok mutfak esaslıdır. 14. Yüzyıldan itibaren, ye­mek sırasında katı besinleri kesmek adeti ortaya çıktı ve kesilen lokmayı aftıza götürmek için ucu çatallı yemek bıçakları yapıldı. Bu­gün kullandığımız çatalların ortaya çıkması üzerine, bıçakların uçları gene yuvarlaklaştı. 1921 yılında ise ABD’de ilk paslanmaz çelik bıçaklar yapıldı.

Kesmek, yontmak gibi işlerde çok eski devirlerden beri kullanılan kesici bir alettir. Bir sapı, bir de kesici kısmı vardır ki buna “namlu” denir. “Sabit Namlulu Bıçaklar” “Hareketli Namlulu Bıçaklar” olmak üzere belli başlı iki çeşide ayrılır.

Bıçaklar, genel olarak, hangi iş için kullanılıyorsa o işe göre adlandırılırlar: Ekmek bıçağı, sofra bıçağı, köseleci bıçağı, kıyma bıçağı, kağıt kesme bıçağı, cerrahi bıçaklar gibi. Bunlardan kunduracı bıçaklarının sapı yoktur, sofrada kullanılanların ağzı keskin, uçları küttür. Zarf açma ve kağıt bıçaklarında çoklukla namlu da tıpkı sap gibi kemik, fildişi veya plastikten olabilir. Cerrahi bıçaklara genel olarak “bistüri” adı verilir.

Bıçağın Gelişim Süreci Nedir?

Taş Devri insanları çakmaktaşından iki yanı keskin, yassı yüzlü, uzunca bıçaklar kullanırlardı. Biçim bakımından bugün bildiğimiz bıçağı Tunç Devri insanları yaptı. Bu bıçağın sapı kısa, kendi uzunca, ağız kısmı da bir yay gibi eğriydi. İçlerinde tahta ve kemik saplı bıçaklar varsa da pek çoğunun sapı da kendisi gibi aynı madendendi.

Romalılar ve Yunanlılar da maden bıçaklar kullandılar. Bunların kurban kesmek için enli bıçaklar, meyve kesmek için kemik bıçaklar, tırnak bıçakları, av bıçakları gibi birçok çeşitleri vardı. Tahtadan yaptıkları kılıflara sokarak bıçakları bellerinde taşırlardı. M. Ö. Çin’de de bakırdan bıçak yapılıyordu. Çinliler bunları çoklukla akçe karşılığı olarak kullanırlardı.

Ortaçağ’da bıçak daha da gelişti, çeşitli işlerde işe yarayabilmesi için birçok çeşitleri yapıldı. Bu arada sapları süslü, açılır kapanır (hareketli namlulu) bıçaklar yapıldı.

Her çeşit bıçakları ve kesici aletleri yapma sanatına “bıçakçılık» denir. Bıçakçılıkta ana madde olarak çeşitli çelikler, daha çok karbon çelikleri kullanılır. Son zamanlarda, pahalı olmasına rağmen, 1912-1913 yıllarında bulunan paslanmaz çelik kullanılmaktadır. Paslanmaz çeliğin içinde % 15 krom vardır. Cerrahlık bıçaklarının yapılmasında da çok kere berilyum alaşımlarından faydalanılır.